Monday, September 14, 2009

நியூ யார்க் வந்தாச்சு 2

இதை முதலில் படியுங்க... நியூ யார்க் வந்தாச்சு

தொடர்ச்சி....

பாஸ் வேர்க்க விருவிருக்க, அவர் மொபயிலில் எதோ பேசிக்கொண்டு இருந்தார். அவர் வருடம் ஒரு முறை குடும்பத்தோடு அமேரிக்கா வருபவர், சோ நோ ப்ராப்ளம்! மேட்ரிக்ஸ் கார்ட் வாங்கியிருந்தார்.

ஐந்து நிமிடம் பேசியிருப்பார்... அப்போது நேரம் மதியம் ஒரு மணி. இந்தியாவில் இரவு பத்தரை. மகளுக்கு உடல் நிலை சரியில்லையாம், எக்சாம் வேறு. அதனால் கொஞ்சம் டென்சன் என்றார்!

கிரீன் சானல் வழி சென்றோம். அங்கு பாஸ் தம்பி நின்றிருந்தார். பாஸ் எப்போதும் போல நியூ ஜெர்சி சென்று தங்குவார். டாலர் கவரை கொடுத்து விட்டேன். என் கையில் இன்னொருவரின் இரண்டாயிரம் டாலர் கேஷ். பயம்!

எங்கள் கம்பெனி டைரக்டர் சீனிவாசனும் அங்கு இருந்தார். அவர் தான் என்னை ஹோட்டலில் கொண்டு செல்ல ஏற்பாடு. நாற்பது நிமிஷ டிரைவ். முன் சீட்டில் தூங்கிவிட்டேன். ஹோட்டலில் செக்கின் செய்ய அவர் கார்ட் ஸ்வயிப் செய்தார். என் பாஸ்போர்ட் காபி எடுத்து வைத்துக்கொண்டார்கள். ( நெதேர்லாண்ட்சில் இப்படி இல்லை, பாஸ்போர்ட்டை ஜஸ்ட் ஒரு பார்வை ).

ரூம் சென்று விட்டு, குளித்து விட்டு வெளியில் ஒரு டெலியில் சாண்ட்விச் காபி. ரெஸ்ட் எடுத்தால், ஜெட் லாக் தீராது என்று அவரோடு, நியூ ஜெர்சி பயணம்!

வழியெங்கும் லிங்கன் டணலில் இருந்து ஜெர்சி சிடி சைடு செல்லும் வரை வேடிக்கை பார்த்தேன்... மீண்டும் தூங்கிவிட்டேன். அங்கிருந்து அரை மணி நேரம். அவர் வீடும் பாஸ் தம்பி வீட்டு அருகில் தான். முதலில் அங்கு அழைத்து சென்றார். வடை பாயசம் கிடைத்தது. அப்போது தான் தெரிந்தது அவர் ஏ.டி. & டி கம்பெனியில் கன்றேக்டராக வேலை செய்துகொண்டே இந்த பிசினஸ் செய்கிறார். ( எங்கள் கம்பெனியில் ஷேர் ஹோல்டிங் பார்ட்னர் )

பிறகு பாஸ் வீடு சென்றோம். அங்கு ஒரு சிறிய அறை, தம்பியின் ஆபிஸாம்! தூக்கம் வேறு கண்ணை கட்டியது. காபி குடித்து குடித்து வயிறு வேறு கலக்கியது. பாத்ரூம் சென்றாலும் கழுவ இடம் இல்லை. திஸ்ஸு பேபர் தான்!

பிறகு பிசினஸ், யு.எம்.எல் டெம்ப்ளேட் பற்றி பேசினோம். ஒரு வாரத்தில் என்னவெல்லாம் முடிக்க முடியும் என்று பேசினோம். அவர் முதல் நாளும் கடைசி நாளும் வருவதாக சொனார். நானும் பாஸும் முதல் நாள் முழுதும் இருப்போம். அப்புறம் பாஸ், வாஷிங்க்டன் டி.சி. செல்கிறார், இன்னொரு ப்ராஜக்ட் விசயமாக. வியாழன் வந்து விடுவார். வெள்ளி வேலை முடியுமா? தெரியவில்லை.

அப்புறம், சர்ப்ரைசாக, மாயா என்ற பெண் வந்தார். மணமானவர்! அமெரிக்கன் மாதிரி டிரெஸ்ஸிங். எங்கள் கம்பெனிக்கு காண்ட்ரேக்ட் செய்ய அவர் ஒரு வாரம், எங்களோடு (!) இருப்பார். பிசினஸ் அனலிஸ்டாம்.

அங்கு செய்யும் வேலையை, ஒரு டாகுமெண்டாக கொடுத்தால், சில ஆயிரம் டாலர்கள் மினிமம் கியாரண்டி வேறு! நாங்கள் வந்து போகும் செலவு, மாயா சம்பளம் உட்பட! பத்து பேரோடு எப்படியோ மூன்று மாதத்தில் இந்த ப்ராஜக்ட் முடிக்கலாம். பிறகு இன்னொரு வெர்சன், அவர்கள் விருப்பப்பட்டால்! ( மாயாவும் அதுவரை இங்கு கோ ஆர்டினேடராக இருக்கலாம் ).

***

இரவு பாஸ் தம்பி வீட்டில் டின்னர், ஆந்திர சாப்பாடு... காரமாக.. ஏழு மணிக்கு. குழந்தைகள் சிறிது தெலுங்கு பேசினார்கள்! எட்டு மணிக்கு சரியான தூக்கத்தில் ஹம்ப்டன் இன் வந்தேன். தூங்கியவன், காலை ஐந்து மணிக்கு அலாரம் வைத்தது அடிக்க எழுந்தேன். இப்போ ஜெட்லாக் இல்லை... மதியம் பார்ப்போம்!

எப்படியோ இங்கு வேலை இரண்டு வாரமாகிவிடும் என தெரிகிறது! ஐயோ அப்பா ஹோட்டல் சாப்பாடு கொல்லும்! இன்றிரவு முடிவு செய்வோம்.

இந்த வால் ஸ்ட்ரீட் கம்பெனி மார்கெட்டிங் ஆள் திங்கள் எட்டு மணிக்கு வருவதாக சொல்லியிருக்கிறார்! ரெடியாகி, ப்ளாக் டைப் செய்தபடி வெயிடிங்.

இங்கே இன்டர்நெட் படு சூப்பர்! ஸ்பீட். ஐயா ஜாலி ஜாலி!

No comments:

Post a Comment