The On-going Loot of Hindu Temples

M.V.KAMATH'S ARTICLE: The On-going Loot of Hindu Temples

It is time that we raise our voice against such Government action to loot the temples, and fill their coffers. Will such a protest be termed communal? your guess is as good as mine. Is this important enough for Subramaniam Swamy to take up and file a PIL in the Supreme Court? The on-going loot of Hindu temples By MV Kamath It is time some one asked the Government to lay down all the facts on the table so that the public would know what is happening behind its back. Robbing Peter to pay Paul is not secularism. And temples are not for looting, under any name. One thought that Mohammad of Ghazni has long been dead. WHILE Congress leaders are hell-bent on damning the RSS – it is an old game that has long ceased to have any meaning – they seem to be unaware (or deliberately wish to ignore) that as late as on July 4, 2010 the right hand of a 53-year old Christian college professor (one TJ Joseph) was chopped off by Muslim fundamentalists, at Thodapurzha, Iduki district, in Kerala, for alleged blasphemy. Digvijay Singh probably doesn’t want to be reminded of this. Nor, one suspects, would he be anxious to know that police found out that this heinous crime was committed as part of the implementation of the verdict of a Shariah court run by fundamentalist elements in Kerala. The police apparently discovered that 14 such parallel courts have been running in Kerala for the last twenty years and Kerala State Home Minister Kodiyeri Balakrishnan has been reported as confessing that since 1993, twenty two murders have taken place under the direction of the Shariah courts in Kerala (vide, Mangalam Daily Kottayam, July 21, 2010). Digvijay Singh can check this bit of information as could Rahul Gandhi. At the same time, they could both check out on the performance of The Hindu Religious and Charitable Endowment Act of 1951 which allows State Governments and politicians to take over thousands of Hindu Temples and maintain complete control over them and their properties. It is claimed that they can sell the temple assets and properties and use the money in any way they choose. A charge has been made not by any Temple authority, but by a foreign writer, Stephen Knapp in a book (Crimes Against India and the Need to Protect Ancient Vedic Tradition) published in the United States that makes shocking reading. Hundreds of temples in centuries past have been built in India by devout rulers and the donations given to them by devotees have been used for the benefit of the people. If, presently, money collected has ever been misused (and that word needs to be defined), it is for the devotees to protest and not for any government to interfere. This letter is what has been happening currently under an intrusive law. It would seem, for instance, that under a Temple Empowerment Act, about 43,000 temples in Andhra Pradesh have come under government control and only 18 per cent of the revenue of these temples have been returned for temple purposes, the remaining 82 per cent being used for purposes unstated. Apparently even the world famous Tirumala Tirupati Temple has not been spared. According to Knapp, the temple collects over Rs 3,100 crores every year “and the State Government has not denied the charge that as much as 85 per cent of this is transferred to the State Exchequer, much of which goes to causes that are not connected with the Hindu community”. Was it for that reason that devotees make their offering to the temples? Another charge that has been made is that the Andhra Government has also allowed the demolition of at least ten temples for the construction of a golf course. “Imagine the outcry” writes Knapp, “if ten mosques had been demolished”. It would seem that in Karanataka, Rs. 79 crores were collected from about two lakh temples and from that, temples received Rs seven crores for their maintenance, Muslim Madrassahs and Haj subsidy were given Rs 59 crore and churches about Rs 13 crore. Very generous of the government. Because of this, Knapp writes, “25 per cent of the two lakh temples or about 50,000 temples in Karnataka will be closed down for lack of resources”, and he adds: “The only way the government can continue to do this is because people have not stood up enough to stop it”. Knapp then refers to Kerala where, he says, “funds from the Guruvayur Temple are diverted to other government projects denying improvement to 45 Hindu temples”. Land belonging to the Ayyappa Temple, apparently has been grabbed and “Church encroaches are occupying huge areas of forest land, running into thousands of acres, near Sabarimala”. A charge is made that the Communist state government of Kerala…. wants to pass an Ordinance to disband the Travancore & Cochin Autonomous Devaswom Boards (TCDBs) and take over their limited independent authority of 1,800 Hindu temples. If what the author says is true, even the Maharashtra Government wants to take over some 450,000 temples in the state which would “supply a huge amount of revenue to correct the state’s bankrupt conditions….” And to top it all, Knapp says that in Orissa, the state government intends to sell over 70,000 acres of endowment lands from the Jagannath Temple, the proceeds of which would solve a huge financial crunch brought about by its own mismanagement of temple assets. Says Knapp: “Why such occurrences are so often not known is that the Indian media, especially the English television and press, are often anti-Hindu in their approach, and thus not inclined to give much coverage, and certainly no sympathy, for anything that may affect the Hindu community. Therefore, such government actions that play against the Hindu community go on without much or any attention attracted to them”. Knapp obviously is on record. If the facts produced by him are incorrect, it is up to the government to say so. It is quite possible that some individuals might have set up temples to deal with lucrative earnings. But that, surely, is none of the government’s business? Instead of taking over all earnings, the government surely can appoint local committees to look into temple affairs so that the amount discovered is fairly used for the public good? Says Knapp: “Nowhere in the free, democratic world are the religious institutions managed, maligned and controlled by the government, thus denying the religious freedom of the people of the country. But it is happening in India. Government officials have taken control of Hindu temples because they smell money in them, they recognise the indifference of Hindus, they are aware of the unlimited patience and tolerance of Hindus, they also know that it is not in the blood of Hindus to go to the streets to demonstrate, destroy property, threaten, loot, harm and kill… Many Hindus are sitting and watching the demise of their culture. They need to express their views loud and clear….” Knapp obviously does not know that should they do so, they would be damned as communalists. But it is time some one asked the Government to lay down all the facts on the table so that the public would know what is happening behind its back. Robbing Peter to pay Paul is not secularism. And temples are not for looting, under any name. One thought that Mohammad of Ghazni has long been dead.

From: RAMASWAMY SRINIVASAN nsramaswamy@hotmail.com
Hindu Friends

Dear Hindu Friends,

I totally agree that our Government is diverting temple funds to general revenues and using them not only for project unconnected with Hindu religion but also give to Madrasah and Christian Institutions. Not even Muslim kings, who ruled us for eight hundred years, dare to do such a dastardly act. Such is the Adharma of our Government in the name of secularism. I would not blame UPA. When the BJP were in power, they also did not do anything to stop such Adharmas. In fact, they are competing with UPA in creating a public image that they are more secular than UPA.

What we can do is to organize ourselves better. But we are not good in organization, as in the case of Christians and Muslims. It is equally true that there is misuse of power and position. But that does not justify the Government. In fact, I had occasionally represented the top most authority in India about our unhappiness that Hindu temples are being taken over by the Government. The cynical reply was that we have taken over the temples only at the request of Hindus connected to the temples who complained to us that there is misuse. It is noteworthy that there is a lot of misuse of funds, even in the Sai Trust. Whether it is true or not, Hindus have a tendency to criticize each other based on caste and personal prejudices. Shri Narayana Guru Ashram in Kerala had internal dissension and even violence which made the Government to intervene. Not a single Christian or Muslim openly criticizes their religion, but Hindus take a pride in ridiculing and criticizing Hindu practice, customs, and traditions. They do this to demonstrate their modernity and liberalization from orthodoxy. Eighty million go to temples and over thousand ashrams teach ethics, either through Upanishads or Ithihasas and Puranas. Twenty TV channels are telecasting Hindu themes and yet we are reported to be one of the most corrupt countries in the world.

I had occasions to address over two lakhs student and faculty during the last three years. Every week, I give one or two talks in colleges. I used to ask the students whether they have read one book on Hinduism, Indian culture, Indian civilization or Indian history. Not even one out of hundred has raised their hands. This is the pitiable situation.

But everything has not lost. Things will improve, may be in hundred years; thanks to the efforts by vested scholars like Knapp, David Corey and others. Indians will realize that they are doing a great injustice to their religion.

The only segment of society which can change this situation is the business and industrial community who have the financial and organizational resources to fund institutions, which will protect Hinduism. It is in their interest that India remains as one country and that too under democratic system. They have managerial resource to implement ethics and unity. But they have not taken interest so far, except giving some money or gold to temples, presumably hoping that God will return part of it for their own growth and happiness. I was the first to participate and give the keynote address for the Kerala Brahman Association, first in Palakkad and later on in Kozhikkode. This was 30 years ago, but they have not invited me once even when I asked them to give me a chance to speak in Trichur. The secretary refused that they have no time. I am one among Brahmins in Kerala to be awarded Padma Bhushan and National Professorship. They did not care even to report it in their magazine, which shows their inefficiency and indifference.

In spite of being a 10,000 year old civilization, we are not united. Now, we have managerial competence. Therefore, Hindus have to suffer for a long time for now until a leader comes to take us forward. Fortunately, Swami Vivekananda had predicted that the 21^st century is India Century and that the whole world will come to India to pay tributes to our sages and saints. As I am too old, I will not be there when that beautiful day comes, when we will be open up from our lethargy to help our religion.

Prof. N.S. Ramaswamy, Padma Bhushan and National, Professor in Management, Director, CARTMAN/Indian, Heritage Academy, 17E Main, Koramangala 6^th Block,Bangalore – 560 095: Ph: 2553 0121/2553 0304/ Mob: 93412 59392 EM: nsramaswamy@hotmail.com

(from a widely circulated email)

American Independence and India

It is always lovely to be in USA and work...

But who is celebrating when economy is in downturn?

Pathetic.

Waster of monies.

This is a wasted effort of my 200th post.

MLM bastards FCUK off!

Why the heck you are all torturing me?

Independence day is supposed to be for festivities.

Idiots.

Awmay, choothyaa's... BTW what is the meaning of this word? Heard this from one Awmay rep. in Edison Patel, when one North Indian wanted me to spend 30 minutes on an exciting legal business option. Oh.. I knew it was Awmay! Screw them. I said no. He said in a low voice... Gandu. Madaraasi. Choo... (as if I didnt hear it...)

Very nice North Indians in NJ.

Happy 235th Independence Day, the rulers of the WORLD!

இன்டர்நெட்டில் துக்ளக்

நெட்டில் சுட்டது.... யாரோ பெயர் தெரியாத பெரும் மனிதர் எழுதியிருப்பார் போல! ( குரங்கு படம் போட்டிருக்கார் டிவிட்டரில் )

ஹாய் தலைவா -

லாங் டைம் ரீடர், பர்ஸ்ட் டைம் லெட்டர் ரைட்டர். உங்க எல்லா எழுத்தையும் தேடித்தேடிப்படிகிறேன். உங்க ப்ளாக்க்கும் நீங்க எழுதின சில நாவல்கள் கட்டுரைகள் தவிர எல்லாத்தையும் வாசிச்சிடுவேன். உங்க ப்ளாக் வந்து நாளுக்கு ஒரெழுத்து வாசிக்காம காலைக்கடனே கிடையாது. நீங்க அப்டேட் பண்ணாத அன்னிக்கு என் பல்ஸ் பப்பலப்பலஸ் ஆகி எகிறீடுது. ஆனா நீங்க சமிபத்தில் துக்ளக்கில் எழுதுவதை என்னால் ஏற்றுக்கொள்ளமுடியவில்லை. என்ன சமாதானம் சொன்னாலும் என்னால் ஏத்துக்கவே முடியலை! ஏன்?

- வாரணேஷ்
மடகாஸ்கர், ஆப்ரிக்கா

பதில்:

நான் தூங்கி எட்டேமுக்கால் நாள் ஆகிறது. மடகாஸ்கர் கவிஞர் யான்-யோசேப் ரப்பியர்வெலோ (இதை ஜின் ஜோசப் ராப்பியர்வேல் னு தமிழ்ல ஒருத்தர் மொழி பெயர்த்திருக்கார், அவரென்ன ராப்பிச்சையா எடுத்தார்?) எழுதிய கள்ளிச்செடின்ற கவிதைதான் ஞாபகம் வருது. Lepers in finery of flowers. பூந்தோட்டத்தின் ஊடே குஷ்டரோகிகள். ப்ரெஞ்சு காலனிய அடிமைத்தனத்தில் மாட்டியிருந்த மக்களின் நிலையை கவிதை வழியே வலியுடன் வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார். தமிழ் இலக்கிய சூழல் அப்படிதான் இருக்கிறது. குஷ்டரோகிகளுக்கு மத்தியில் ஒரு பூச்செடி. மனம்பிறழ்ந்தவர்களுக்கு மத்தியில் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பதை போல உணர்கிறேன். என்னுடைய கலகம் காதல் இசை புத்தகம் படித்திருக்கிறீர்களா? என் புத்தகங்களை நானே தெருத்தெருவாக போய் வித்து கொண்டிருக்கிறேன். இதற்கு நான் கும்பி காட்டி விந்தே வித்துக்கொண்டிருதிருக்கலாம். போன வாரம் இப்படித்தான் ஹமீதுக்கு ஒரு கட்டுரையை மூச்சுவாங்க தட்டச்சிக்கொண்டிருந்தேன். 25 நிமிடத்தில் அடித்து ஹமீதின் இமெயிலுக்கு அனுப்பிவிடவேண்டும். இல்லையானால் இந்த பாலாய் போன தேசத்தில் மின் இணைப்பு அறுந்துவிடும். ஹமீது ஏற்கனவே 78 டெக்ஸ்ட் மெஜேஜ் அனுப்பி இருந்தார். அதை நான் எண்ணிகூட பார்க்கவில்லை. இந்த வேதனையில் ஜோரோவுக்கு முப்பது நிமிசங்கள் தாமதமாய்தான் அதற்காய் ப்ரத்யேகமாய் அமெரிக்காவில் இருந்து தருவித்த உணவளிக்க முடிந்தது. முன்பு ப்ரான்ஸிலிருந்து தருவித்த உணவுகள் ஜோரோவுக்கு ஒத்துக்கொள்வதில்லை. மூன்று நாட்கள் கடுமையான வயிற்றுப்போக்கு, வெட்ரேரியன் தாமஸ் டையக்னோஸ் செய்துவிட்டு ஆர்கானிக் உணவுகளையே ஜோரோவுக்கு வழங்க வேண்டும் என்று ப்ரிஸ்க்ரிப்ஷனும் ஆராயிரத்துக்கு பில்லும் கொடுத்துவிட்டார். என் இலக்கியத்துக்காக ஒரு வாயில்லா பிராணி முப்பது நிமிடங்கள் காலதாமதமாய் உணவருந்த வேண்டியுள்ளது. உங்களுக்கு இது புரிகிறதா? எத்தகைய சூழலில் தமிழ் எழுத்தாளன் வாழவேண்டியுள்ளது என்று எண்ணிப்பார்த்திருக்கிறீர்களா?

சரி உணவு வைத்துவிட்டு வந்து பார்த்தால் மேசையில் காகிதங்கள் தீர்ந்துவிட்டது. ஒரு குயர் காகிதம் என்ன விலை என்று என்றைக்காவது யோசித்திருக்கிறீர்களா? பல பத்திரிக்கைகளுக்கு எக்ஸிக்யூட்டிவ் கோல்ட் பாண்ட் ஏ4 காகிதத்தில்தான் எழுதி அனுப்பவேண்டியுள்ளது. கையிலோ பணமில்லை. என்ன செய்தேன் தெரியுமா? பழைய வாரப்பத்திரிக்கை, நாளிதழ்களின் ஓரத்தில் நுணுக்கி நுணுக்கி எழுதினேன். இந்த கடிதத்தைக்கூட அப்படித்தான் எழுதினேன். இப்படியே 9 நாட்கள் காகிதம் வாங்கக்கூட காசில்லாமல் வீட்டில் இருந்த நாளிதழ்களில் எல்லாம் நுணுக்கி நுணுக்கி எட்டேமுக்கால் நாட்களாய் எழுதி கொண்டிருக்கிறேன். என் கை விரல்கள் கிரணிப்பபழம் போல வீக்கம் கண்டுள்ளது.

இப்போது சொல்லுங்கள் நான் ஏன் துக்ளக்கிற்கு எழுதக்கூடாது என்று?

3.4.11

3:39 a.m.

பச்சை தீவு

கச்சத்தீவைக் கை கழுவியதால்...?

காஷ்மீர், பாரதத் தாயின் முகமென்றால், கச்சத்தீவு கால்விரல் மெட்டி எனலாம்.

கச்சத்தீவின் நீளம் ஒரு கல்; அகலம் அரை கல். யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து 70 கி.மீ., ராமேசுவரத்திலிருந்து 18 கி.மீ. கச்சத்தீவில் "டார்குயின்' எனும் பச்சை ஆமைகள் அதிகம். கச்சம் என்றால் ஆமை என்பர். எனவே பச்சைத் தீவு நாளடைவில் கச்சத்தீவு ஆயிற்று. 1882ஆம் ஆண்டிலிருந்து எட்டுத் தீவுகளும் 69 கடற்கரை ஊர்களும் ராமநாதபுரம் சேதுபதிக்குச் சொந்தமாக இருந்தன. அந்த எட்டுத் தீவுகளில் கச்சத்தீவும் ஒன்று.

கிழக்கிந்திய கம்பெனியினர் ராமநாதபுரம் சேதுபதியிடம் ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில், குத்தகை நிலமாக கச்சத்தீவைப் பெற்றனர். இலங்கையின் அமைச்சரவைச் செயலராக இருந்த பி.பி. பியரிஸ், "விக்டோரியா மகாராணியின் அரசறிக்கைப்படி கச்சத்தீவு இலங்கையைச் சேர்ந்ததன்று; அது ராமநாதபுரம் சேதுபதிக்குச் சொந்தம்'' என உறுதிப்படுத்தினார். என்றாலும், இலங்கை அரசு 1955, 56-ல் தன்னுடைய கடற்படைப் பயிற்சிக்குத் தகுந்த இடமாகக் கச்சத்தீவைத் தேர்ந்தெடுத்து, தன்னுடைய பணியையும் அங்கு தொடங்கியது.

தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் இலங்கையின் அத்துமீறலை நாடாளுமன்றத்தில் எழுப்பியபோது, இந்த விவகாரம் பற்றிப் போதிய தகவல்கள் இல்லை... இந்தச் சிறு தீவுக்காக இரு நாடுகளும் போராடும் என்ற கேள்விக்கு இடமில்லை.

இந்தப் பிரச்சினையில் இந்தியாவின் தன்மானம் கலக்கவில்லை; அதுவும் நம் பக்கத்து நாடான இலங்கையுடன்'' எனப் பிரதமராக இருந்த நேரு பதிலுரைத்தார். காஷ்மீர் என்ற முகத்தில் ஒரு சிறு கவலை ரேகை படர்ந்தாலும், அலறித் துடிக்கின்ற மைய அரசு, கச்சத்தீவு என்ற கால்விரல் மெட்டியை இலங்கை அரசு கழற்றியபொழுது கண்டுகொள்ளவே இல்லை. இது முதற் கோணல்.

பின்னர், ஜே.வி.பி. என்ற சிங்கள தீவிரவாத இயக்கம், இந்தியாவுக்கு எதிரான பிரசாரத்தைத் தொடர்ந்து இலங்கையில் பரப்பி வந்தது. அதைக் குறைப்பதற்காக கச்சத்தீவை இலங்கைக்குத் தாரை வார்க்கக் கொள்கையளவில் இந்திய அரசு முடிவு செய்தது.

பின்னர் 1974ஆம் ஆண்டு இந்தியா அணுகுண்டை வெடித்தது. அதனால், சர்வதேச அரங்கில் இந்தியாவின் மீது கண்டனக் கணைகள் வீசப்பட்டன.

ஐ.நா. அவையில் இருந்த 15 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட தாற்காலிகக் குழு மூலமாக, இந்தியாவைக் கண்டித்துத் தீர்மானம் நிறைவேற்ற பாகிஸ்தான் முயன்றது. அப்போது அந்தக் குழுவின் தலைமைப் பொறுப்பிலிருந்த இலங்கையின் ஆதரவோடு, இந்தியா அந்த முயற்சியை முறியடித்தது. இச் சூழ்நிலையில் இலங்கை அரசு கேட்டவுடன், நன்றிக்கடனாக இந்தியா கச்சத்தீவைக் கை கழுவ இசைந்தது.

கச்சத்தீவை இலங்கைக்கு வழங்க முன் வந்த இந்திய அரசு, எட்டு நிபந்தனைகளையும் விதித்தது. அதில் ஐந்தாவது விதி: ""இந்திய மீனவர்களும் வழிபாட்டுக்குச் செல்லும் பயணிகளும் கச்சத்தீவுக்கு இதுநாள் வரை வந்துபோனதுபோல் வந்து போவதற்கும், கச்சத்தீவைப் பயன்படுத்தவும் முழு உரிமை உடையவர்கள். இதற்காகச் சிங்கள அரசிடமிருந்து பயண ஆவணங்களோ, நுழைவு அனுமதிகளோ இவர்கள் பெற வேண்டியதில்லை.''

ஆனால், இந்த ஒப்பந்தம் நிறைவேறிய நாளிலிருந்து ராமேசுவரம் மீனவர்களுக்கும் இலங்கைக் கடற்படை வீரர்களுக்கும் தகராறு நடக்காத நாளே இல்லை. கச்சத்தீவை வழங்கியதால், ராமேசுவரத்து மீனவர்கள் வடிக்கும் கண்ணீரும் கடலைப்போல.

மைய அரசு, மேற்கு வங்கத்திற்குச் சொந்தமான "டின்பிகா' எனும் தீவை, வங்கதேசத்திற்குக் குத்தகைக்குத் தரும்போது எடுத்துக்கொண்ட முன்னெச்சரிக்கையையும் அக்கறையையும் ஏன் கச்சத்தீவில் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை என்பதுதான், நமது வருத்தம். டின்பிகாவை வங்க தேசத்திற்குக் குத்தகைக்குத் தந்தாலும், அதன் இறையாண்மை அல்லது ஆட்சியுரிமை இந்தியாவிடம்தான் இருக்கும். மேலும், எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும், அத்தீவை ராணுவத் தளமாகப் பயன்படுத்தக் கூடாது. "டின்பிகா' ஒப்பந்தத்தில் கடைப்பிடித்த அணுகுமுறையைக் கச்சத்தீவில் கையாளாதது ஏன்?

கச்சத்தீவினால் ஏற்படக்கூடிய நன்மைகளைச் சிந்தித்துப் பார்த்தால், நாம் செய்த வரலாற்றுப் பிழை தெரியும். கச்சத்தீவின் நடுவிலுள்ள கல்லுமலை அருகேயுள்ள ஆழ்கிணற்றின் குடிநீரால், ராமேசுவரத்தின் தண்ணீர்ப் பிரச்சினையைத் தீர்க்கலாம். சித்தமருத்துவத்திற்குத் தேவையான "உமிரி' போன்ற மூலிகைகள் ஏராளமாகக் கிடைக்கின்றன. கச்சத்தீவுக் கடலில் கிடைக்கும் இறால் மீன்கள் உலகத்தரம் வாய்ந்தவை.

கச்சத்தீவைச் சுற்றியுள்ள கடற்பகுதிகளில் நூறாண்டுகளுக்குத் தேவையான எண்ணெய் வளம் இருப்பதாக சோவியத் கடல் ஆராய்ச்சி நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். கச்சத்தீவு - குமரிமுனைக்கு இடைப்பட்ட கடலுக்கடியில் யுரேனியம், பிளாட்டினம் போன்ற விலை உயர்ந்த கனிமக்கூறுகள் கிடைப்பதாக நிலத்தடி ஆய்வாளர்கள் அறிக்கை தந்துள்ளனர். தாற்காலிகமாக இவற்றையெல்லாம் இழந்து நிற்கும் நாம், நிரந்தரமாகவே இழக்க வேண்டுமா? நீர்மூழ்கிக் கப்பல்களையும் போர்ப்படகுகளையும் செப்பனிடும் தளம் அமைப்பதற்கும், நீர்மூழ்கிக் கப்பல் படையினருக்குப் பயிற்சிக்களம் அமைப்பதற்கும், தகுதி வாய்ந்த இடமாகக் கச்சத்தீவு விளங்குகின்றது.

அணுப்படைத்தளம் அமைப்பதற்கேற்ற சூழலைக் கொண்டதாகவும், போர் விமானங்கள் தாற்காலிகமாக இறங்குவதற்குரிய திட்டாகவும் கச்சத்தீவு இருக்கிறது. ஏவுகணைத் தளமாகவும் இத்தீவைப் பயன்படுத்தலாம்.

கடலின் எச்சரிப்புக் கருவிகளாகப் பயன்படும் மிதவைகளுக்கு இங்கொரு மையம் அமைக்கலாம். ராணுவத்திற்குத் தேவையான தகவல்-தொடர்பு மையங்களையும், "ராடார்' போன்றவற்றையும் நிர்மாணிக்கலாம். பாக் சந்தி, மன்னார் வளைகுடா ஆகியவற்றில் கப்பற்படை அரண் அமையும்போது கச்சத்தீவும் அதன் மையங்களில் ஒன்றாக அமையலாம்.

பிலிப்பின்ஸ் நாட்டின் எல்லையிலுள்ள "பால்மஸ் மியான்ஜஸ்' எனும் தீவு, நெதர்லாந்து மக்களுக்குச் சொந்தமானது. ஆனால், நெதர்லாந்து மக்கள் நீண்டகாலம் புழங்காமல் இருந்த காரணத்தால், அந்தத் தீவை ஸ்பெயின் கைப்பற்றியது. பின்னர், அதனைப் பிரெஞ்சுக்காரருக்குத் தாரை வார்த்தது. ஆனால், நெதர்லாந்து மக்கள் உலக நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடர்ந்து, இழந்த உரிமையை மீண்டும் பெற்றனர். அதுபோல, கச்சத்தீவில் உரிமையை ஏன் இந்தியா மீண்டும் பெறக் கூடாது?

ராமேசுவரத்தைச் சுற்றி வாழ்கின்ற மீனவர்களுக்கு அது மண் மட்டுமன்று; கண்ணும்கூட. கச்சத்தீவை நாம் கழற்றிவிட்டது முதற்கோணல்; முற்றிலும் கோணல் ஆகாமல் காக்க வேண்டியது, மானுடம் பேசுகின்றவர்களுடைய மகத்தான கடமை.

http://www.dinamani.com/NewsItems.asp?ID=DNE20070510104425&Title=Editorial+Page&lTitle=ர

தினமணிக்கு நன்றி.

பொங்கல் வாழ்த்துக்கள்

பொங்கல் வாழ்த்துக்கள் எல்லோருக்கும்...

ட்விட்டர் தான் இப்போ எல்லாம்... ப்ளாக் எல்லாம் வேஸ்ட் ஆகிவிட்டது.